کد مطلب:36043 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:202
«و دیگر سفارش من به تو اینست كه قلب خود را با ذكر او آبادگردانی» قلب، چونان خانه ای است كه ویرانی و نیز آبادی دارد. آبادی آن با ذكر و یاد خداوند و به قرینه ی مقابله می فهمیم كه ویرانی و خرابی آن به غفلت از ذكر الهی است. در دعای صلوات هر روز ماه مبارك شعبان می خوانیم: و اعمر قلبی بطاعتك و تخزنی بمعصیتك، بار خدایا قلب مرا با طاعت و فرمانبرداری خودت آباد كن و مرا معصیت و نافرمانی ذات مقدست خوار و نگونبخت مفرما. [صفحه 29] آری اطاعت و فرمانبرداری اعضا و جوارح، حكایت از توجه بو تنبیه قلبی انسان می كند و باز بر می گردیم به اینكه آنچه دل را از خرابی و وضع نفرت انگیزی ویرانی آن می رهاند و آبادی دلپذیر و نشاط انگیز به قلب آدمی می دهد یاد خداوند است.
(و عماره قلبلك بذكره)
صفحه 29.